Bransoletka żelowa

Bransoletka żelowa 

(ang. gel bracelet lub jelly bracelet), 

typ taniej biżuterii wykonanej z tworzywa sztucznego, przeznaczonej do noszenia na nadgarstku.

Bransoletki żelowe stały się popularne w Ameryce i Europie Zachodniej począwszy od lat 80. XX wieku. Produkowane są w szerokiej gamie kolorów. Noszący je identyfikują się z konkretnymi organizacjami i kampaniami np. charytatywnymi lub politycznymi.

Historia

Pierwszy raz bransoletki żelowe użyte były w kampanii Live Strong (pol. Żyj Mocno) prowadzonej przez fundację amerykańskiego kolarza Lance Armstronga. Wybrany przez autorów kampanii kolor bransoletki - żółty – miał byś nawiązaniem do koloru koszulki sportowca w czasie Tour de France. W popularyzację bransoletek Livestrong w maju 2004 zaangażował się koncern Nike - tzw. Yellow Livestrong wristband. Celem kampanii było wsparcie badań mających na celu walkę z rakiem.

 

 

Miejska legenda

Ze względu na wzrost popularności bransoletek żelowych w roku 2003, stały się one przedmiotem miejskiej legendy, która widziała w nich bransoletki erotyczne. Ich popularność miała być wiązana z rolą jaką odgrywały w swego rodzaju grze erotycznej. Jak powiadano, dziewczyny noszące bransoletki żelowe, miały zgadzać się na gry zmysłowe z kimś, komu udało się zdjąć je z ich ręki. Typ przyzwolenia na lubieżne zachowanie miał zależeć od koloru bransoletki, od przyjacielskiego uścisku, poprzez pocałunek, aż po rzeczywiste stosunki płciowe. W październiku 2003 pogłoski były na tyle rozpowszechnione w Gainesville na Florydzie, iż dyrektor Alachua Elementary School zabronił ich noszenia. Podobne decyzje podjęli dyrektorzy innych szkół. Zaobserwowano swego rodzaju moralną panikę. Z powodu miejskiej legendy bransoletki żelowe są przez niektórych Amerykanów nazywane sex bransoletkami.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !

Bransoletka - krótki opis i historia

Bransoletka 

(fr. bracelet), staropol. manela

– kolista ozdoba noszona na nadgarstku, będąca jednym z elementów biżuterii osobistej. Bransoletki robione są ze skóry, tkanin, metalu, silikonu, a nawet szkła. Bransoletki mogą być ozdabiane elementami z drewna, kamienia lub muszlami. Bransoletki są również używane w celach terapeutycznych, czy też dla identyfikacji, np. bransoletki antyalergiczne, bransoletki identyfikacyjne w szpitalach.

 

 

Etymologia

Podobnie jak armille i bransolety, delikatniejsze od nich bransoletki noszone były już w czasach starożytnych, w najróżniejszych kulturach. Stropolskie słowo manela zostało wyparte przez zaczerpniętą z któregoś z europejskich języków bransoletę, najprawdopodobniej starofrancuskiego barcel, który z kolei zapożyczył ten termin z łaciny brachile.

 

 

Znaczenie kulturowe

W różnych kulturach noszenie bransoletek ma najróżniejsze konotacje znaczeniowe.

W starożytnym syryjskim sanktuarium maryjnym w Sydnaya, mnisi rozdają pątnikom białe nitki, które zawiązuje się na przegubie ręki. Mają być znakiem opieki Madonny nad wiernymi.

W Bułgarii istnieje tradycja nazywana Martenica. Bułgarzy obdarowują się wtedy czerwono-białymi włóczkowymi gałgankami (pomponik, wstążeczka, plecionka itp.), które nosi się przyczepione do ubrania, także do rękawów.

W kulturze Azabachów, andyjskich Indian z Salty w Argentynie bransoletki używane są jako amulety mające chronić przez złym okiem, hisz. mal de ojo.

W niektórych regionach Indii kobiety zamężne noszą bransoletki nazywane w języku hindi kangan (ang. bankle). Wykonuje się je ze złota, srebra, platyny, szkła, drewna, metali i plastiku. Kangan nie są elastyczne. Istnieją także kangan w formie armilli. Kangan niekiedy są również zakładane przez mężczyzn.

W slangu więziennym bransoletkami nazywane są kajdanki.

 

 

Rodzaje bransoletek

 

Bransoletki żelowe

Bransoletka żelowa fundacji Live Strong

Kolorowe paski z plastiku, których noszenie zapoczątkowała fundacjaamerykańskiego kolarza Lance Armstronga. U sportowca wykryto w 1996 raka jąder. Symbolem akcji fundacji Live Strong (Żyj Mocno) były żółte bransoletki, jako odwołanie do koloru koszulki kolarza. W popularyzację żelowych bransoletek w maju 2004 zaangażował się koncern Nike – tzw. Yellow Livestrong wristband.

Niski koszt produkcji gadżetu i niezwykła popularność, z jaką się spotkał, wpłynęła na jego użycie w wielu innych kampaniach na całym świecie (popularyzujących, informacyjnych oraz charytatywnych). Bransoletki żelowewstążeczek (ang. awareness ribbon). funkcjonowały i funkcjonują obok dobrze znanych

Bransoletki żelowe używane są również w szpitalach do identyfikowania niemowląt lub chorych (ang. baller id bands, wristbands lub baller bands).

 

 

Tennis bracelet

Typ biżuterii damskiej, w której drobne diamenty połączone są ze sobą w symetryczny szereg. Bransoletka ta bierze swą nazwę od wydarzenia, które miało miejsce podczas międzynarodowych mistrzostw USA w tenisie w roku 1987. Chris Evert, 18-krotna zwyciężczyni turniejów wielkoszlemowych, miała na ręce elegancką wysadzaną diamentami bransoletkę. W pewnym momencie bransoletka się rozerwała, co spowodowało przerwanie meczu i umożliwienie tenisistce zebranie rozsypanych diamentów. Od tego wydarzenia bransoletki tego typu stały się niezwykle popularne. Zaczęto nazywać je bransoletkami tenisowymi, ang. tennis bracelet. Tennis bracelets noszą między innymi Serena Williams oraz Gabriela Sabatini.

 

 

Charm bracelet

Typowa charm bracelet

Charm bracelet lub italian charm bracelet to typ biżuterii damskiej noszonej na nadgarstku. Do bransoletki tego typu przywieszone są wisiorki, niewielkie błyskotki symbolizujące ważne dla noszącego rzeczy, są to swego rodzaju talizmany. Przykładowymi talizmanami są samolot – życie pełne podróży i przygód, butelka dla dziecka – zdrowe dzieci, słoń – życie pełne wspaniałych wspomnień, torebka damska – życie w obfitości, gwiazda – twoje marzenia się spełnią, znaczek pocztowy – dobre wieści, itd..

W ostatnich latach italian charm bracelets stały się szczególnie popularne wśród młodzieży. Podczas gdy w tradycyjnych bransoletkach typu charm bracelet talizmany były luźno wiszącymi ozdobami, w italian charm bracelets poszczególne segmenty-talizmany są ze sobą dokładnie połączone, tworząc przylegający do skóry szereg blaszek lub metalowych elementów.

 

 

Slap bracelet

Slap bracelet lub snap bracelet to element taniej biżuterii popularnej w latach 80. i 90. XX wieku. Były to zakładane na nadgarstek giętkie paski z metalu, ozdobione kolorowym nadrukiem (np. cętki pantery, paski zebry). Pierwsze slap bracelet wyprodukowała amerykańska firma Main Street Toy Company z Simsbury w stanie Connecticut. Podróbki miały tendencje do pękania, stając się przyczyną zranień nadgarstków i palców dłoni. Z czasem tego typu bransoletki byłu wycofywane z handlu na terenie Stanów Zjednoczonych i Europy.

 

 

Bangles

Bransoletki tego typu to solidne okrągłe elementy damskiej biżuterii pochodzenia indyjskiego. W Indiach nazywane są kangan, po angielsku bangles. Są najczęściej wykonane z materiałów gładkich, jak szkło, metal czy malowane drewno. Niejednokrotnie ozdabiane są szlachetnymi kamieniami. Mieszkanki Indii noszą ich kilka lub kilkanaście jednocześnie. Wytwarzają one w ten sposób charakterystyczny dźwięk, porównywany do szumu wiatru.

Szklane bangles produkowane są w indyjskim mieście Ferozabad. Najsławniejsze pakistańskie bangles wytwarza się w Hajdarabadzie.

 

Bransoletki przyjaźni

 

Bransoletki z muliny

Bransoletki charakterystyczne dla kultury młodzieżowej. Ofiarowywane jako znak przyjaźni. Plecione z przędzy do haftowania muliny w najróżniejszych kolorach. Hafciarze zaawansowani w wytwarzaniu tego typu taniej biżuterii używają najróżniejszych wzorów i węzłów.

Zwyczaj noszenia zapożyczony został z kultury ludów Środkowej Ameryki. Stał się popularny na terenie Stanów Zjednoczonych w latach 70. XX wieku. Obecnie bransoletki z muliny noszone są przez nastolatków obu płci, spadkobierców ruchu hippisowskiego oraz sympatyków Rainbow Family. Bransoletki przyjaźni noszone są też przez serfistów.

Pieszczocha

Nazywana po angielsku spike band, to kawałek skóry nabity ćwiekami, który zakładają na nadgarstek osoby z kręgu kultury punkrockowej i heavymetalowej. W ostatnich latach uczestnikom imprez z tańcami pogo lub mosh pit zabrania się posiadania pieszczoch, które mogą być przyczyną zranienia partnerów.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !

Naszyjnik - specyfikacja

Naszyjnik 

– rodzaj biżuterii noszonej na szyi. Najczęściej wytwarzane są z metalu w formie łańcuszka powiązanego z medalionem lub wisiorkiem. Produkowane są też z tkanin, sznurków, rzemieni. Są łączone z kamieniami szlachetnymi, muszelkami, elementami drewnianymi o różnych kształtach i rozmiarach.

 

 

 

Historia

Naszyjniki były integralnym elementem biżuterii od czasów najstarszych cywilizacji. Były już znane w epoce paleolitu środkowego. Z tego czasu pochodzą naszyjniki wykonane z muszli mięczaków. W późniejszych okresach wykonywano je z kamienia, kości, zębów i nadal z muszli. Po opanowaniu przez ludzi technik pozyskiwania metali zaczęto je wytwarzać ze złota, srebra i wielu innych metali.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com ! 

Kolczyki - wiadomości wstępne

Kolczyk 

– niewielki, ozdobny przedmiot, część biżuterii noszona w uchu (najczęściej), brwi, brzuchu, wardze, języku, nosie, genitaliach. Zwykle stworzony z tytanu, stali chirurgicznej, srebra, złota, PTFE lub z bioplastu; spotyka się także artystycznie robione kolczyki kościane lub drewniane. Popularne są również kolczyki zrobione z rogu bawoła azjatyckiego – Bubalus bubalis – są odpowiednikiem ludzkich paznokci czy też włosów, zawierają keratynę, przez co ciało ludzkie je akceptuje i nie wytwarza nieprzyjemnego zapachu.

Ostatnio coraz częściej można się natknąć na tzw. "tunele" – kolczyki, które wkłada się do ucha robiąc w nim dziurę i rozciągając skórę tak, iż robi się okrągły, szeroki otwór. Tunele mogą mieć różną średnicę – od paru milimetrów po nawet kilkanaście centymetrów.

Kolczyki mogą być noszone przez kobiety i mężczyzn, ale aktualnie są najczęściej spotykane u kobiet. Plastikowe kolczyki z numerami identyfikującymi są używane także do oznakowywania zwierząt hodowlanych.

Kolczyki występowały i występują w wielu kulturach na całym świecie. W niektórych z nich nakazywane jest kolczykowanie nowonarodzonych dzieci płci żeńskiej. Jednak przełom XX i XXI przyniosły kolczykom renesans, rozszerzająca się moda na tzw. body piercing zmieniła dla wielu znaczenie kolczyka z ozdoby na poważny element stylu życia. Aktualnie widoczne jest tworzenie się subkultury ludzi posiadających kolczyki.

Sięgając do wczesnych początków rozpowszechniania się mody na kolczyki, można zauważyć jej zalążki już w starożytności. Wtedy jednak na taki luksus, kolczyków wykonanych ze złota lub srebra, mogli sobie pozwolić jedynie bogaci mieszkańcy i dlatego też były one oznaką przynależności do danej grupy społecznej. Dla mniej zamożnych obywateli pozostawały kolczyki wykonane z ptasiego pióra lub kości zwierzęcej.

Kariera tego rodzaju biżuterii rozpoczęła się od przekłuwania uszu. Dzisiaj kolczykowanie obejmuje wszystkie części ciała, poczynając od nosa po intymne części ciała. Do najpopularniejszych miejsc kolczykowania należą: uszy, nos, pępek, język, wargi i brwi.

Proces kolczykowania nie należy do procesów zbyt bolesnych. Czas gojenia przekłutych części ciała jest zróżnicowany: od 2–3 tygodni dla przekłuć niegłębokich, do 6–9 tygodni po poważniejsze przekłucia. Najlepiej podczas gojenia się miejsca przekłutego stosować sól fizjologiczną.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !

Piercing - na czym polega, gdzie można go wykonać

Piercing 

(z ang., wym. pirsing; inaczej kolczykowanie, przekłuwanie)

– forma ozdabiania ciała.

Polega na wykonywaniu przekłuć w specyficznych miejscach ciała (np. nos, język, miejsca intymne) i wprowadzaniu w takie miejsca kolczyków wykonanych z tytanu, bioplastu, teflonu (PTFE) i stali chirurgicznej . Kolczyk po wygojeniu można zamienić na jakikolwiek inny, bardziej pasujący. Ze względu na radykalny charakter takiego ozdabiania ciała, piercing jest zaliczany do jednej z praktyk tzw. modyfikacji ciała.

 

 

Zabieg

Przekłuwanie ciała trwa z reguły około dwóch minut (przy czym samo przekłucie skóry – kilka sekund). Do wykonania zabiegu używa się specjalnych szczypiec do podtrzymywania fałd skórnych (z reguły wcześniej wysterylizowanych w autoklawie), oraz igły wenflonowej bądź specjalnej igły iniekcyjnej. Kiedy piercer ustali z klientem które dokładnie miejsce ma zostać przekłute, łapie je szczypcami, następnie przebija je igłą w którą (lub w jej plastikową obwódkę w przypadku wenflonu) i po przebiciu wkłada bezpośrednio kolczyk. Czasem zamiast igły i szczypiec używa się specjalnego pistoletu do piercingu, jednak metoda ta może stosowana jedynie do przekłuwania miękkich części uszu (płatków ucha), gdyż w innych miejscach ciała może wyrządzić poważne uszkodzenia i niesie za sobą duże ryzyko wystąpienia komplikacji. Tzw. pistolety nie są przystosowane do żadnej innej części ciała niż płatek ucha, gdyż zamiast przekłuwać tkankę tak jak robi to igła – rozszarpują ją, co utrudnia gojenie, a w przypadku miejsca innego niż płatek ucha – zmniejsza możliwości dokładnego wymierzenia, włożenia kolczyka odpowiedniego rozmiaru i przebicia skóry pod odpowiednim kątem. Ponadto metoda ta uniemożliwia zachowanie sterylności, ponieważ nie da się wysterylizować pistoletu w autoklawie. Do niektórych przebić (między innymi tzw. tuneli) używa się skalpela.

 

 

 

Rodzaje piercingu - opis

 

 

Pępek (navel)

Popularnie znany jako kolczyk w pępku, piercing ten zwykle nie przechodzi dokładnie przez pępek lecz przez płat skóry znajdujący się nad lub pod nim.outi. Piercing ten rozpowszechnił się mocno szczególnie wśród młodych kobiet. Piercing bezpośrednio przez pępek jest możliwy tylko jeżeli osoba ma pępek wystający, tzw.

Piercing ten jest jednym z najwolniej gojących się, czasem zajmując nawet rok zanim się w pełni wyleczy. Powodem tego jest małe ukrwienie tego obszaru ciała. Biżuterią zazwyczaj stosowaną są pierścienie i skrzywione sztangi.

• 
• 
• 

 

 

Sutki (nipple)

Piercing sutków może odbywać się zarówno u mężczyzn jak i kobiet. Przebicie jest zwykle wykonywane poziomo lub pionowo. Czas gojenia wynosi zwykle od 2 do 4 miesięcy. Biżuterią zwykle stosowaną w tych piercingach to najczęściej pierścienie, sztangi oraz tzw. Nipple shield. Piercing ten oprócz walorów estetycznych może mieć także walory funkcjonalne, gdyż sutki należą do stref erogennych. Osoby z tym piercingiem twierdzą, że zwiększa to ich czułość.

Piercing ten nie przeszkadza w karmieniu piersią, lecz nie zaleca się aby karmić z włożoną biżuterią.

• 

  Biżuteria do sutków

 

 

Piercing powierzchniowy

Piercing powierzchniowy odbywa się w dowolnym miejscu na skórze, nie przebijając żadnych konkretnych utworów. Nie spełnia on żadnej innej roli prócz estetycznej. Większość piercingów na skórze jest odrzucanych przez organizm w szybkim tempie, toteż większość przebić nigdy się nie goi. Z tego względu piercing powierzchniowy jest w większości tymczasowy. Jest jednak terminologia dotycząca niektórych szczególnych miejsc często przebijanych:

• Hip - w miejscu gdzie widoczne są kości miednicy
• Madison - pod szyją, nad dekoltem
• Nape - z tyłu szyi
• Neck - na bokach szyi
• Wrist - na nadgarstku

• 

  Piercing skóry nadgarstka
• 

  Madison piercing
• 

  Nape piercing
• 

  Hip piercing
• 

  Neck piercing
• 

  Inne piercingi

 

 

Corset

Jest to podtyp piercingu powierzchniowego. Piercingi typu corset są zwykle ułożone parami i rzędami dookoła kręgosłupa, swoim wyglądem przypominając gorset. Można je często znaleźć u kobiet z subkultury BDSM. Piercingi te odznaczają się dużym prawdopodobieństwem odrzucenia przez ciało. Z tego powodu są one zwykle tylko tymczasowe.

• 
• 

 

 

Hand web

Piercing ten przebija błoniastą skórę pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Goi się powolnie, od 6 miesięcy do roku. W tym czasie należy zachować higienę okolicy. Piercing ten nie przeszkadza w noszeniu rękawiczek.

• 
• 

 

 

Piercing a zdrowie

Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest równoznaczne jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego powodu w piercingu nie używa sięgronkowcem lub wirusem zapalenia wątroby typu C, wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem HIV. Piercing wykonywany w jamie ustnej zwiększa ryzyko urazów w uzębieniu, a także licznych ubytków próchnicowych.. biżuterii wykonanej ze srebra lub złota, jako metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia. Do świeżych przekłuć używa się stali chirurgicznej 316L (bardziej polecana do zagojonych przekłuć ze względu na znikomą zawartość niklu), tytanu G23, bioplastu i PTFE. Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń) oraz są biokompatybilne. Stal chirurgiczna powoli zostaje wypierana przez te, nowocześniejsze materiały. Przekłucie powinno być wykonane w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną (nazywaną piercerem), aby zminimalizować ryzyko zakażenia np.

 

 Gojenie

Czas gojenia jest zależny od miejsca przekłucia oraz indywidualnych cech organizmu. W pierwszej fazie gojenia normalne jest odczuwanie dyskomfortu, lekkiego bólu, swędzenia i pieczenia. Często też wydziela się płyn zawierający limfę, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii. Powinien on być dokładnie zmywany przy pomocy Octeniseptu (błędnym stwierdzeniem jest, iż sól fizjologiczna jest do tego najlepsza). Przez pewien czas po przekłuciu nie powinno się spożywać większych ilości alkoholu ani kofeiny, nie polecane jest też zażywanie leków rozrzedzających krew, jak aspiryna, w przypadku przekłucia języka zalecane jest ograniczenie palenia papierosów (nie dotyczy to osób silnie uzależnionych od papierosów – ograniczenie palenia dodatkowo obciąża organizm). Czas gojenia najczęściej przekłuwanych części ciała:

• ucho:
  • Standard Lobe – od 1 do 2 miesięcy
  • Tunnels – od 4 tygodni do 3 miesięcy
  • Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Vertical Tragus – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Anti Tragus – od 1 do 3 miesięcy
  • Conch – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Industrial – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Forward Helix – od 2 do 3 miesięcy
  • Helix – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Horizontal Lobe - od 6 do 9 tygodni
  • Daith – od 2 do 3 miesięcy
  • Rook – 1,5 do 2 miesięcy
• łuk brwiowy:
  • Standard Eyebrow – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Horizontal Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Anti Eyebrow – od 1,5 do 2 miesięcy
• nos:
  • Standard Nostril – od 1 do 2 miesięcy
  • Septum – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Bridge – od 1 do 3 miesięcy
  • Vertical Bridge – od 1,5 do 3 miesięcy
  • Nasallang – od 1,5 do 3 miesięcy
• warga:
  • Standard Labret – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lip Ring – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Madonna – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Horizontal Lips – od 1,5 do 2 miesięcy
  • Lowbrets – od 1 do 2 miesięcy
• język:
  • Standard Tongue – od 1 do 3 tygodni
  • Double Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Horizontal Tongue – od 2 do 3 tygodni
  • Tongue Web – od 2 do 3 tygodni
  • Venom – od 2 do 3 tygodni
• sutki: od 2 do 4 miesięcy
• pępek – od 1 do 6 miesięcy
• genitalia
  • Męskie
    • Ampallang − ok. 3-6 miesięcy
    • Apadravya − 4-6 miesięcy
    • Dydoe − 4-6 miesięcy
    • Hafada (moszna) − 3-9 miesięcy
    • Frenum − 3 do 5 tygodni
    • Napletek
    • Prince Albert − 2 do 4 tygodni
    • Guiche
  • Żeńskie
    • Christina − 3-4 miesięcy
    • Fourchette
    • Isabella − 2-3 miesięcy
    • Łechtaczka − 4 do 6 tygodni
    • Napletek łechtaczki − 2-3 miesięcy
    • Nefretiti
    • Triangle − 3-4 mięsięcy
    • Wargi sromowe − 2-3 miesięcy
    • Princess Albertina

Świeża rana powinna być skrupulatnie czyszczona za pomocą gazy nasączonej solą fizjologiczną – ograniczy to ryzyko wystąpienia infekcji oraz innych powikłań. Wielu piercerów poleca również przemywanie miejsc przekłucia delikatnym mydłem antybakteryjnym (np. w czasie kąpieli; jednocześnie należy pamiętać, by nie narażać uszkodzonego naskórka na rozmoknięcie). Osoby z wadą krwi, gorszą krzepliwością czy hemofilią decyzję zrobienia sobie kolczyka powinny skonsultować z lekarzem.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !

Pierścionek zaręczynowy

Pierścionek zaręczynowy 

– pierścionek, którym w dniu zaręczyn kandydat na męża obdarowuje swoją wybrankę.

Pierścionek zaręczynowy bardzo często ozdobiony jest białym kamieniem szlachetnym lub półszlachetnym, np. cyrkonią lub diamentem. Noszony na palcu serdecznym, oznacza zgodę kobiety go noszącej, na oświadczyny czyli zapowiada ślub owej właścicielki pierścionka z jego ofiarodawcą.

W Polsce noszony na prawej ręce, w Wielkiej Brytanii na lewej. W Skandynawii już od momentu zaręczyn kobieta nosi na lewej dłoni obrączkę, do której pan młody w trakcie ceremonii ślubnej dokłada drugą – identyczną. Z kolei w tradycji węgierskiej pierścionki zaręczynowe są rzadkością, zamiast niego kobieta otrzymuje obrączkę, którą do momentu ślubu nosi na lewej dłoni, po nim zaś przekłada na prawą.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !

Pierścień - co to właściwie jest

Pierścień 

– rodzaj biżuterii, ozdoba nakładana na palec, w kształcie obręczy. Robiony najczęściej ze szlachetnego metalu, z tzw. oczkiem czyli kamieniem ozdobnym.

Istnieją różne odmiany pierścieni: sygnet, obrączka ślubna, pierścionek zaręczynowy.

Pierścień ma również znaczenie symboliczne, np. Pierścień Rybaka oznacza następcę św. Piotra.

Zapraszamy do zapisania się na nasz newsletter

www.zegarek-damski.blogspot.com !